De auteurs vertellen niets nieuws als ze stellen dat de ruimte in Vlaanderen verloederd is, met kwalijke gevolgen voor klimaat, biodiversiteit en natuur. Toch is er een overvloed aan wetgeving om de ruimtelijke ordening in goede banen te leiden. Na de nationale gewestplannen van de jaren 1970 nam Vlaanderen het stokje over met het Ruimtelijk Structuurplan (RSV) in de jaren 1990. Die brak met de bestemmingslogica…Lees meer
De woontoren opgetrokken door Léon Stynen & Paul De Meyer op Linkeroever is meer dan een halve eeuw oud. In Namen wil men het door hen in dezelfde periode ontworpen C&A-gebouw slopen, terwijl net dit jaar Vers une architecture 100 jaar wordt. ‘Riverside Tower Antwerp’ van uitgeverij ARTHA — opgedragen aan Christian Kieckens — is een model in zijn genre, zonder grafische opsmuk, zonder…Lees meer
In de reeks historische stedenatlassen van de Nederlandse uitgeverij Thoth verscheen voor het eerst een volume dat gewijd is aan een Belgische stad. De casus is zonder twijfel goed gekozen: Antwerpen is een ongemeen boeiende stad vanuit ruimtelijk-historisch perspectief. Als tweede grootste stad van het land en aanjager van de Belgische economie resoneren de ruimtelijke problemen van de Scheldestad…Lees meer
“[Door] de grote maatschappelijke transformaties van dit moment, waarvan vele ook een ruimtelijke dimensie hebben, […] staat de architectuur voor grote uitdagingen. Voorlopig lijkt ze echter vooral zoekend.” Deze zin uit de inleiding van Architectuurboek Vlaanderen N°15 is opvallend open over de kritische houding in tijden van eindeloze sociale, ecologische, gezondheids- en economische…Lees meer
Nadat Napoleon Bonaparte Venetië ontfutseld had aan de Oostenrijkers, en toevoegde aan zijn eigen ‘Koninkrijk Italië’ ondernam hij onmiddellijk enkele grote werken. Hij sloopte onder meer oude kloosters in Castello om een park, de ‘Giardini Publicci’ aan te leggen. In 1895 werd een deel van dat park geprivatiseerd voor de eerste biënnale van Venetië, die was opgezet als een etalage voor…Lees meer
Met busladingen, schepen en vliegtuigen vol komt men van over de hele wereld kijken naar de Europese Stad. Europa was dan ook lange tijd een van de zwaartepunten in mondiale stedelijke ontwikkelingen. Die gedeelde geschiedenis verbergt echter heel wat verschillen in de aard van die steden, die ook samenhangt met hun bloeiperiode en hun politiek-maatschappelijk bestel.Lees meer
Als de Britse krant ‘The Guardian’ luidkeels de lof zingt van Vlaamse architectuur moet er wel iets aan de hand zijn. Inderdaad : op 28 april publiceerde Guardian criticus Oliver Wainwright The Flanders phenomenon: how Belgian buildings went from joke to genius. Hij deed dat naar aanleiding van de verschijning van het boek Celebrating Public Architecture Buildings from the Open Call in Flanders…Lees meer
Onder de energiecrisis, die de COVID-crisis opvolgde als nieuwsitem nr. 1 (op Oekraïne na dan) schuilt al veel langer een andere crisis. Het blijkt voor mensen met een modaal inkomen steeds moeilijker om een huis te verwerven of tegen een betaalbare prijs te verhuren, terwijl ze teveel verdienen voor de sociale huursector. Dat is geen typisch Belgisch fenomeen: het doet zich in veel Europese landen…Lees meer
‘DE-AD’ is het tweede boek van architect en schrijver Wim Cuyvers dat uitgegeven wordt door het Frans Masereel Centrum waar Cuyvers ‘affiliated artist’ is. Het heeft een andere opzet dan de eerdere verhalenbundel ‘L’ Autre’. Niet alleen is het in het Engels gesteld, het behandelt vooral architectuurprojecten en gedachten over architectuur van Cuyvers. Dat neemt niet weg dat ook hier…Lees meer
Zelden kwam een boek zo juist op tijd als ‘La part de l’eau / Vivre avec les crues en temps de changement climatique’ (‘Omgaan met water / Leven met vloedgolven in tijden van klimaatverandering’) van Frédéric L.M. Rossano. Na de rampzalige overstromingen in Duitsland, Nederland en België beseffen we immers terug de verwoestende kracht van water.Lees meer
‘Dorpse architectuur’ is de uitkomst van het onderzoeksprogramma ‘Kempenlab Dorpsarchitectuur’. AR-TUR, het Turnhoutse ‘platform voor architectuur en ruimte’ was de drijvende kracht achter dit onderzoek naar ontwerpstrategieën om dorpskernen te verdichten zonder hun karakter aan te tasten. Ze brachten daartoe een grote coalitie van academische en andere partners op de been. Deze uitgave…Lees meer
Tussen 1999 en 2002 schrijft Olivier Verdique, een veelbelovende jonge architect uit Mons (°1965), een reeks satirische schotschriften over het architectuurbedrijf in Wallonië onder het pseudoniem Alvar Le Corvanderpius. Enkele jaren later overlijdt hij in tragische omstandigheden, kort nadat hij hersteld was van slokdarmkanker. Na enig aarzelen besloot Pierre Hebbelinck de tekst nu uit te geven…Lees meer
‘In elke groep reizigers, in elke toeristenbus, is er op zijn minst één man die er op staat om de anderen opmerkzaam te maken op de schoonheid en het belang van de dingen die ze tegenkomen, ook al kunnen die anderen die dingen net zo goed zien. In wezen zijn wij die man, vrees ik.’Lees meer
Tussen maart 2019 en mei 2020 schreef Maarten Van Acker zestien columns voor de ‘Gazet van Antwerpen’ over het thema mobiliteit. Hij trok het thema breed open: hij sprak niet enkel als stedenbouwkundige, maar ook als stadsbewoner. De columns grijpen vaak een fait divers aan om de problemen waar ’t Stad, maar niet alleen ’t Stad, mee kampt op een ongewone manier te bekijken. Public Space bundelde…Lees meer
Mei 1968 is de symbolische datum waarop de onvrede onder jongeren wereldwijd een gewelddadige uitbarsting kende. Het liet ook de architectuurscholen niet onberoerd. ’68 luidde het einde van de ‘beaux-arts’ in, en opende de weg voor nieuwe vormen van onderwijs en een nieuwe kijk op de maatschappelijke rol van de architect, met meer aandacht voor thema’s als samenleving, ecologie etc. Het boek…Lees meer
In 2019 moest je zowat op een andere planeet wonen om niet ergens te lezen dat Walter Gropius het Bauhaus honderd jaar eerder oprichtte in Weimar, en zo een revolutie in het onderwijs van kunst, kunstambacht en architectuur inluidde. Heel wat auteurs plaatsten -tevergeefs- kanttekeningen bij die verdienste. De indrukwekkende studie ‘Avant-Garde as method – Vkhutemas and the Pedagogy of Space 1920-1930’…Lees meer
Op het einde van de jaren 1980 zijn architecten het stilaan spuugzat dat een belangrijk deel van ‘hun’ domein, met name de publieke ruimte, hen volledig uit handen genomen werd door ingenieurs die slechts dachten aan draaicirkels, circulatie en mobiliteit. In België namen Marcel Smets en Kelly Shannon het voortouw in de herovering van dat domein.Lees meer
‘Ending the anthropocene/ essays on activism in the age of collapse’ is, zoals de title zegt, een verzameling essays over wat te doen nu de wereld zoals we die kennen dreigt ten onder te gaan in een algemene catastrofe door de exploitatie tot ver voorbij de uitputting van alle natuurlijke hulpbronnen die de aarde ons te bieden heeft. De auteur, Lieven De Cauter, benadert de vragen die zich daarbij…Lees meer
Als een criticus als Reyner Banham, toch nooit verlegen om een goede wisecrack, een boude stelling of een indringende analyse, al moest toegeven dat hij met zijn mond vol tanden stond bij de St. Mark kerk in Björkhagen (SE), dan zegt dat iets over de weerbarstigheid van het oeuvre van de Zweedse architect Sigurd Lewerentz (1885-1975). Recent kreeg dat oeuvre steeds meer weerklank, wellicht door de…Lees meer
In het begin van de coronacrisis leek het er even op dat er een einde gekomen was aan de heerschappij van de auto, maar ondertussen zijn de files op onze wegen weer net zolang als tevoren. Dat is niet zo verwonderlijk, als je beseft hoe diep het autovervoer ingebed is in zowel de fysieke, stedenbouwkundige structuur van onze leefwereld als in zijn sociaalpolitieke organisatie. Is een ‘Post-car world’…Lees meer
Op het einde van de jaren 1980 zet Pierre Mauroy, burgemeester van Lille, maar ook een zwaargewicht in de nationale Franse politiek, een vernieuwingsoperatie voor zijn stad op de rails die in de hele wereld een enorme weerklank zou krijgen. Valéry Didelon brengt het debat dat daarmee op gang kwam in kaart in ‘La déconstruction de la ville Européennaa: Euralille 1988-1995’.Lees meer
A+266 behandelde enkele jaren geleden nog met veel enthousiasme nieuwe vormen van wonen en werken – of de verwarring daartussen – sinds de opkomst van co-working spaces en digitaal thuiswerk. Dat enthousiasme was misschien wat voorbarig (mea culpa). Het boek ‘Platform Urbanism and Its discontents’ zet in een inleiding en zes hoofdstukken met bijdragen van diverse auteurs uiteen hoe disruptief…Lees meer
Dat wereldse roem vluchtig is weten we, maar toch blijft het verbazen hoe iemand als de Nederlandse architect Willem Marinus Dudok (1884-1974), een sterarchitect in het interbellum, wat in de vergetelheid wegzakte ondanks de talloze onderscheidingen die hij tot in de VS ontving. Aan de (enorme) omvang van zijn oeuvre ligt het alvast niet. ‘Dudok by Iwan Baan’, een fotoboek van Iwan Baan toont bovendien…Lees meer
Jan de Bruijn, Doede Hardeman, Jet van Overeem
nai010 publishers, Rotterdam, 2021
ISBN 978-94-6208-626-5
Hardcover, 22,25 x 29,3 cm, 176 pag.
Verkrijgbaar in Nederlands, Engels en Duits
Prijs: € 24,95
Lees meer
‘Openings’ belicht de architecturale démarche van het Parijse bureau h2o architectes. H2o werd in 2005 opgericht door Charlotte Hubert en Jean-Jacques Hubert. Vanaf 2008 vervoegde Antoine Santiard hen. H2o bestaat dus nog niet zo lang en is relatief klein. Toch is de output ervan enorm en van constant hoge kwaliteit. Dat bevestigen de vele onderscheidingen die h2o ontving. Even opvallend is de…Lees meer
De tentoonstelling ‘Luc Deleu – T.O.P. Office / Future Plans 1970-2020’ van het Vlaams Architectuurinstituut in de Singel is een heroïsche poging van curators Peter Swinnen en Anne Judong om 50 jaar werk van architect, stedenbouwkundige en kunstenaar Luc Deleu te testen op zijn toekomstbestendigheid. Ze tonen daarom haast geen gebouwde projecten. Dat zijn er trouwens weinig. ‘Eentje per jaar’,…Lees meer
De naam Victor Bourgeois (1897-1962) zegt de meeste architectuurstudenten en architecten nog weinig. Vreemd wel, want deze architect-stedenbouwkundige speelde een cruciale rol in de algemeen bekende geschiedenis van CIAM en het modernisme tussen 1918 en 1945 in België en Europa. Bourgeois had een centrale rol bij de eerste drie CIAM congressen, en werd ei zo na voorzitter van CIAM na het Congres in…Lees meer
De ‘Inventaires’ van de ‘Cellule architecture de la Fédération Wallonie-Bruxelles’ bieden sinds 2010 om de drie jaar een beeld van de architectuurcultuur en -productie in Wallonië en Brussel. De redactie wordt telkens na een ‘open call’ toevertrouwd aan een nieuw team met zijn eigen invalshoek. Anders dan het Nederlandse jaarboek of het tweejaarlijkse Vlaamse ‘Architectuurboek’ lijken…Lees meer
In 2019 waren de publicaties over de 100e verjaardag van de stichting van het Bauhaus niet op één hand te tellen. Die gooiden vaak alles op een hoop. De Werkbund, Walter Gropius of Ludwig Mies van der Rohe: allemaal één pot nat, ondanks scherpe tegenstellingen in visie, methode en output. Een aantal publicaties corrigeerde dat beeld gelukkig ook. Zo bijvoorbeeld ‘Ausgebootet: Mies van der Rohe…Lees meer
Architecten zien hun ontwerpen doorgaans als unieke werkstukken. In zekere zin is dat uiteraard altijd het geval. Toch stellen Emanuel Christ en Christoph Gantenbein in de dubbeluitgave ‘Typology’ dat een goed begrip van steden vertrekt bij saaie, allerminst unieke ‘standaard’ gebouwen. Ze maken de bulk van het stadsweefsel uit. Wie ze nader bestudeert ontdekt dat steden hun specifieke karakter…Lees meer
In ‘Ideas of Ambiente / History and Bourgeois Ethics in the Construction of Modern Milan 1881-1969’ laat Angelo Lunati zien hoe een sterke lokale identiteit en de invloed van een machtige bourgeoisie de ontwikkeling van Milaan tot grootstad bepaalden. Ze tekenden ook de Milanese architectuurcultuur tot ver in de jaren 1950. Dat is een eyeopener, zeker nu de stad door de projecten van investeerders…Lees meer
Eind 1990 was Juliaan Lampens (1926-2019) nog een nobele onbekende. Tot De Singel een overzichtstentoonstelling van zijn werk organiseerde. Plots bleek ergens in Eke -of all places- een architect op zijn eentje een oeuvre van wereldformaat gebouwd te hebben, zonder dat de ‘officiële’ architectuurwereld daar weet van had.Lees meer
Parijs, zoals we de stad vandaag kennen, is in grote mate het resultaat van de indrukwekkende sanering en verfraaiing die vanaf 1853 onder Prefect Georges-Eugène Haussmann begon en – ondanks een zware crash van de beurs en de immobiliënmarkt in 1873 – tot 1914 verdergezet werd. Alleen al onder zijn bewind ging het om een operatie die omgerekend naar vandaag zo’n 25 miljard euro kostte en ruim…Lees meer
Marcel Smets schreef ‘Fundamenten van het stadsontwerp’ op vraag van de CEO van projectontwikkelaar Matexi. Die vroeg hem, bij de uitreiking van de eerste (en voorlopig enige) ‘Matexi Legacy Award’, om de ‘fundamentele lessen’ van zijn brede praktijk als hoogleraar en als ontwerper en adviseur bij belangrijke stadsprojecten op schrift te stellen.Lees meer
Architectuur en ruimtelijke vraagstukken beroeren de publieke opinie meer dan ooit. Het Architectuurboek Vlaanderen N°14 toont spraakmakende architectuur in en uit Vlaanderen en Brussel. Het verzamelt een rijke selectie recent gerealiseerde architectuurprojecten en plaatst deze in de ontwikkeling van het socioculturele veld waarin ze zich ontplooiden.
Lees meer
Gilles Debrun en Pauline de La Boulaye, de samenstellers van Inventaires #3 Architectures Wallonie-Bruxelles 2016-2020, dat recente architectuurprojecten in Wallonië en Brussel bundelt, lichten vier projecten uit de publicatie. Ze illustreren hoe volgens hen hergebruik zou moeten evolueren in de toekomst.Lees meer
Benoît van Innis is een kunstenaar die bekend werd door zijn grafisch uitgepuurde, zeer direct getekende cartoons. Daarin duiken steeds dezelfde wat verweesde burgerlui op. Ze roken en drinken teveel, om hun verbijstering over de wereld om hen heen de baas te blijven. Van Innis is echter ook designer van behangpapier, tegels, en nog veel meer objecten, waarop een enkele keer tekeningen verschijnen,…Lees meer
RE-ST Architecten -Dimitri Minten, Tim Vekemans en Bob Van Abbenynen- vallen meteen met de deur in huis in het boek ‘Wanderspace/zwerfruimte’: ‘’Het meest duurzame gebouw is dat gebouw dat je niet moet bouwen’, staat wit op zwart te lezen op het schutblad. Het hele boek is een uitwerking van deze stelling.Lees meer
Architecten gebruiken tekeningen voor allerhande operationele doeleinden: om te analyseren, om cliënten en overheden te overtuigen, om te kwantificeren. Maar er is ook dat moment waarop ze helemaal alleen zoeken naar de vorm van een ontwerp. Dat moment van kribbelen en schetsen, is strikt privé: het moment bij uitstek waarop de architect via de tekening met zichzelf dialogeert.Lees meer
‘L’ autre’ is een bundel van negen eerder gepubliceerde en drie recente kortverhalen van architect/auteur/kunstenaar Wim Cuyvers. Ze bieden een verhelderend inzicht in Cuyvers’ denkwereld.Lees meer
Abonneer je vanaf €59 per jaar!
Je ontvangt 5 klassieke nummers en 1 speciale uitgave van het tijdschrift.
