Op 30 april 2020 opent de eerste monografische tentoonstelling van het Brusselse architectenbureau URA in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. Solid Senses behoort tot de reeks van tentoonstellingen, opgestart door A+ Architecture in Belgium en Bozar in 2019, gewijd aan Belgische architectenbureaus die de laatste jaren internationale aandacht hebben getrokken.
A+ Architecture in Belgium bundelt eens te meer de krachten met BOZAR, het Vlaams Architectuurinstituut (VAi) en de architectuurfaculteit van de Luikse universiteit. Samen organiseren ze de tweede editie van de tentoonstelling Across, die in het teken van de jonge Belgische architectuur staat.
Sinds 2019 organiseren A+ Architecture in Belgium en BOZAR samen een nieuwe reeks tentoonstellingen rond Belgische architectenbureaus die de voorbije jaren internationaal furore maakten. De tweede tentoonstelling in de reeks, Performance & Performativity, is gewijd aan het Brusselse architectenbureau Baukunst, dat Adrien Verschuere in 2008 oprichtte.
Met een nieuwe reeks monografische architectuurexpo’s spelen BOZAR en A+ Architecture in Belgium in op de groeiende internationale belangstelling voor de Belgische architectuur. We bijten de spits af met een tentoonstelling over het werk van het Gentse architectenduo Alexander Dierendonck en Isabelle Blancke.
De tentoonstelling ‘Across – 8 offices, 8 objects, 8 projects’ markeert het einde van de lezingenreeks Across. De lezingenreeks werd in 2018 georganiseerd door A+ Architecture in Belgium, in samenwerking met het Vlaams Architectuurinstituut (VAi) et de architectuurfaculteit van de ULiège.
Twee jaar geleden presenteerde Paola Viganò samen met studenten van de Ecole Polytechnique Fédérale de Lausanne (EPFL) de ‘Horizontale Metropool’ op de Biënnale van Venetië. Het is een radicaal project over de ontwikelling van diffuse stedelijkheid, dat gebruik maakt van een nieuw conceptueel kader met als cruciale termen porositeit, isotropie, connectiviteit, horizontaliteit, en ruimte als kapitaal en hernieuwbare hulpbron. De tentoonstelling is een tegen-theorie: anders dan het mainstream-debat over de toekomst van de stad, gelooft men hier dat diffuse stedelijkheid zich duurzaam kan ontwikkelen.
Als ontwerper van het beroemde Mémé (Maison des Médecins) in Brussel en als internationaal bekend en invloedrijk theoreticus is Lucien Kroll een van de belangrijkste figuren van de Belgische architectuur. Deze wegbereider – op meer dan één vlak – kant zich al vijftig jaar tegen de uitwassen van het modernisme, de verstedelijking en de industrialisering van de woningbouw. Hij was één van de eerste architecten die ecologische principes hanteerde en burgerparticipatie ernstig nam. Zijn werk is gebaseerd op de noties van incrementalisme en complexiteit, maar zijn projecten laten niets aan het toeval over. De plannen zijn met strakke hand uitgewerkt, de tekeningen rijk en precies.
A+ Architecture in Belgium en Bozar Architecture pakken uit met V+ 2014-2015, de eerste solotentoonstelling over het Brusselse architectenbureau V+.
Het inhoud van landschapsarchitectuur in België vindt zijn oorsprong in het ontwerpen van tuinen, eerst privaat en daarna ook stedelijk. Om die specifieke karaktertrek te illustreren, zal de tentoonstelling Forms of Gardens zich concentreren op geprivilegieerde oriëntaties in het ontwerpen van tuinen: de zoektochten naar de pure vorm. Deze thematiek wordt enerzijds aangekaart door middel van originele tekeningen van Jean Canneel-Claes, landschapsarchitect die dicht bij architecten als Victor Bourgeois of Louis-Herman de Koninck stond; en anderzijds via modellen uit de glyptotheek van hedendaags landschapsarchitect Erik Dhont.
Bozar Architecture en A+ brengen hulde aan bOb Van Reeth die dit jaar zeventig wordt. De overzichtstentoonstelling belicht het oeuvre van deze bekende Belgische architect. Ontdek de details van vijftig projecten en verwezenlijkingen, uitgelicht aan de hand van schetsen, tekeningen, foto’s, documenten, modellen en films. Curatoren Bart Verschaffel en Christophe Van Gerrewey nodigen je uit om het buitengewone traject van een groot architect in omgekeerde volgorde te reconstrueren, van zijn meest recente werk (het Holocaustmuseum in Mechelen, de abdij van Westvleteren, het Koning Boudewijnstadion, enz.) tot zijn eerste studentenprojecten.
